Utancverici əfqan ənənəsi - Baça bazı

Kiçik yaşdakı oğlan uşaqlarının qaçırılaraq ya da satılaraq pedofillərin əlinə düşməsi, sistemli olaraq istismar edilməsi və göbək rəqsi öyrədilərək işlədilməsi, dindarlığı ilə bilinən müsəlman Əfqanıstanında əsrlərə uzanan bir ənənədir.

Görünüşdə qadın qılığına bürünmüş gənc kişilərin rəqsləriylə yaşlı kişiləri əyləndirməsi kimi görünən bu ənənə əfqan hökumətləri tərəfindən görməməzlikdən gəlinir. Gerçəkdə seks köləliyinin də kənarında bir ənənədən bəhs etmək gərək: 10 yaşlarında oğlan uşaqlarının yetişkin kişilərin cinsi təmini üçün istifadə edilməsindən...

Şükür ailəsindən qaçırıldığında 12 yaşındaymış. Kunduz şəhərinə aparılaraq əsir tutulan Şükür burada zəngin və güclü adamları əyləndirmək üçün göbək rəqsi öyrənməyə məcbur edilmişdi. Adamların əlindən qaçması 5 ilini almışdı. 17 yaşından bəri azaddır. İndi orada öyrəndiyi göbək rəqsi ilə dolanışığını təmin edir. Şükür (ölmədiyi / öldürülmədiyi üçün) bir çoxlarında daha şanslıdır...

Yoxsulluğun çarəsiz buraxdığı əfqan ailələr kiçik yaşdakı oğullarını (bilərək ya da bilməyərək) bu uşaqları nəhəng və öyrədən adamlara verir. Dəfələrlə təhsil və iş vədi ilə ailələrindən alınan uşaq bu "oğlan oyunu" üçün yetişdirilir. "Oğlan oyunu" yalnız göbək rəqsindən ibarət deyil. Uşaqlar təcavüz, istismar və şiddətə məruz qalır.

2014-cü ildə Əfqanıstan Müstəqil İnsan Haqları Komissiyası adına geniş miqyaslı bir araşdırma reallaşdıran Dr. Sürəyya Rəhim S. "oğlan oyunu" ənənəsini utanc verici olaraq xarakterizə edir: "Bu ənənə başqa hər hansı ölkədə pedofillik olaraq adlandırılar. Ancaq çox təəssüf ki ölkəm Əfqanıstanda bu canavarlar, zəngin və güclü adamların hiddətindən qorxan polis tərəfindən qorunur. "

Dr. Sürəyya qəzetə verdiyi reportajda "varlıqlı bir adam 10 qədər uşağın sahibi ola bilir" deyir. Uşaqların əfəndisi olan kölə sahibləri əllərindəki oğlanların gözəlliyi və çoxluğu ilə öyünə bilirlərmiş, çünki adam nə qədər zəngindirsə, o qədər çox və gözəl oğlanın sahibi ola bilir.

Beşdə ikisi 13-15 yaşlarında əsir edilən və həyat boyu köləçi pedofillərin əlində qalan bu uşaqların çoxu sonunda narkotik maddə bağımlısı olurmuş.

“Daily Mail”ə danışan Əli  B. aralarından biri haqqında xatırladıqlarını belə anladır:

"Fəridun, özünü tanıdığımda 13 yaşında idi. Dayana bilmək üçün heroin istifadə etməyə başladı. O haldaykən belə rəqs etməsi üçün partiyalara götürülürdü. Sonunda qaçdı. İzini tapa bilməsinlər deyə çox dəfə yer dəyişdirdi. Kabil küçələrində dilənçilik edirdi. Əgər həyatda qala bildiysə, indi 18 yaşında olmalıdır. "

Qadın ilə kişinin təmasının qətiliklə qadağan edildiyi bu ictimai nizamın doğurduğu "oğlan oyunu" ənənəsi Taliban rejimi zamanı qadağan edilmişdi. Ancaq Talibanın kontrolu itirməsiylə yenidən başlamışdı.

Homoseksuallığı qadağan olduğu əfqan İslamında bu ənənə homoseksualizm olaraq xarakterizə edilmir. Çünki bu adamlar ilə oğlanlar arasında eşq əlaqəsi yoxdur. Buna görə dini baxımdan bir qorxu olaraq görülmür.

Dövlət işçiləri, polislər hadisəyə tamaşaçı qalırlar. Əfqanıstanda xidmət edən koalisiya gücü əsgərləri "bu qədər mühafizəkar bir ölkənin küçələrində orta yaşlı adamlarla oğlan uşaqlarının əl-ələ gəzməsini yadırğadıqlarını" söyləmiş olsalar da, ölkədə olan Qərb güclərin də bu pedofiliyaya səs çıxardığı deyilə bilməz.

Əfqanıstanda vəzifəli Amerika əsgəri onbaşı Bakli atasına "Gecə vaxtı oğlan uşaqlarına təcavüz edirlər. Bizə də onların fəryadını dinlədirdilər" demişdi. Bakli daha sonra bölgədə bir qarşıdurmada vurulmuş və ölmüşdü. Atasının dediyinə görə oğlu hərbi səlahiyyətlilərə vəziyyəti şikayət edəndə ona görməməzlikdən gəlməsi, bunun əfqan mədəniyyətinin bir parçası olduğu və qarışa bilməyəcəkləri deyilmişdi...

UNICEF 2008-ci ildə Əfqanıstandakı pedofillik haqqında bir hesabat yayımlamışdı. Hətta 2009-cu ildə "oğlan oyunu" qurbanı uşaq haqqında bir sənədli film çəkilmişdi.

O sənədli film mükafat qazanmışdı... Ancaq o tarixdən bəri uşaqların həyatında dəyişən heç bir şey olmamışdı...

2014-ci il tarixli araşdırmanı idarə edən Dr. Sürəyya "Baça bazi" ənənəsinin hələ yayğın şəkildə davam etdiyini söyləyir və davam edir: "Məsələ o qədər sıx gizlənir və xilas qurbanlar o qədər dərin bir utanc yaşayır ki, neçə uşağın bu vəziyyətdə olduğunu müəyyənləşdirmək qeyri-mümkündür. Bəlkə 100, bəlkə 500, bəlkə də 1000 uşaq bu vəziyyətdədir ... "

Dr. Sürəyya bu ənənənin təəssüf ki, nəsildə nəslə köçürüldüyünü söyləyir. Onu təsdiqləyən nümunələr yox deyil.

2007-ci ildə Reuters xəbər agentliyinə danışan "oğlan oyunu" rəqqası Əhməd "Sahibimi sevirəm. Göbək rəqsini, qadın kimi davranmağı və sahibimle oynamağı sevirəm. Mən də böyüyüncə onun kimi oğlan sahibi olacağam. Onları rəqs etməyə aparacağam "demişdi.

Son söz olaraq "ancaq yenə də ümid var" deyir "Daily Mail" xəbəri.

Dr. Sürəyyanın yürütdüyü araşdırma hesabatının yayımlanması yüksək məqamları narahat etmişdi. Din və Ədalət Nazirlikləri hesabatı nəzərə almışdılar. Tarix boyunca ilk dəfə məhkəmə orqanları "oğlan oyunu" məsələsinə əyilmiş və polis bu işə qarışanları həbs etməyə başlamışdı.